Rogóźno (niemiecka nazwa Roggenhausen), jest to wieś, która jest siedzibą władz gminy Rogóźno. Wieś lokowana była w 1288 roku z inicjatywy mistrza krajowego Meinharda z Kwerfurtu, który nadał sołtysowi 62 włóki na założenie wsi. Lokacja nie powiodła się i w 1302 roku powtórnej lokacji dokonał komtur rogoziński Elger von Hohenstein. Rogóźno otrzymało w 1401 roku od wielkiego mistrza Konrada von Jungingena następny przywilej, na mocy którego wieś otrzymała 60 włók. Do 1466 roku wieś była własnością krzyżacką, a po II pokoju toruńskim należała do Starostwa Rogozińskiego. W roku 1609 król Zygmunt III potwierdził szlachcicowi Pawłowi Jałkowskiemu wolne sołectwo, a w 1659 roku król Jan Kazimierz rozszerzył przywileje Michałowi Schwarzowi. Około 1648 roku po staraniach księdza Jakobielskiego powiększono role plebańską o 2 włóki, należały do niej dwa małe folwarki, : Czwartek i Niedziela. W 1678 roku król Jan III Sobieski rozszerzył przywileje sołtysowi, który mógł zaopatrywać się bezpłatnie w drzewo budulcowe i na opał, a także miał prawo do pędzenia wódki i warzenia piwa. W 1792 roku wolne sołectwo zostało sprzedane rotmistrzowi von Yorry. W 1885 roku Rogóźno miało powierzchnie 1505 ha. Domów mieszkalnych było 111 i mieszkały w nich 932 osoby, w tym 816 katolików, 112 ewangelików i 4 żydów. W 1887 roku powstała stacja kolejowa, a rok później poczta. Według ksiąg miejskich Gardei z 1900 roku we wsi był młynarz, kowal, piekarz, rzeźnik, fryzjer męski, fryzjerka damska i szewc. W środku wsi była czteroklasowa szkoła powszechna i katolicki kościół parafialny pw. św. Filipa i Jakuba. Ewangelicy należeli do kościoła w Mokrem. W roku 1944 w Rogóźnie mieszkało ok. 1000 osób.

We wsi znajduje się kościół parafialny pw. św. Wojciecha, założony ok. 1300 r., który  przypuszczalnie zbudowany został na początku XIV wieku. Pierwotnie świątynia nosiła wezwanie św. Filipa i św. Jakuba. Budowla poważnie ucierpiała w czasie wojny polsko-szwedzkiej w 1628, jednakże dzięki fundacji Jana Działyńskiego, udało się w roku 1647 odbudować  kościół, wtedy to też, zmieniono patrona. Niestety ponownie spalony został przez Szwedów, co wiązało się z kolejnymi pracami remontowymi , w których wykorzystano cegły z lokalnego zamku. W kolejnych stuleciach budowlę sukcesywnie odnawiano i przebudowywano.  

Kościół jest świątynią gotycką orientalną, został zbudowany z kamienia polnego, zaś zakrystia, wieża i szczyty z cegły. Główna ozdoba prezbiterium to piękny neobarokowy ołtarz z 1909r., do którego wykorzystano elementy z poprzedniego. Obecnie parafią opiekuje się ks. Krzysztof Juchniewicz.

Na wiejskim cmentarzu znajduje się mogiła zbiorowa 36 mieszkańców okolicznych wsi pomordowanych przez hitlerowców jesienią 1939 roku.​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

W naszej gminie, a dokładnie we wsi Rogóźno-Zamek znajdują się ruiny warowni krzyżackiej, zrujnowanej przez Szwedów. Zachowała się wieża bramna zamknięta broną i fragment przyziemia. Jakby cofnąć się trochę to czasów odległych, warto wspomnieć, że był to zamek komturski wzmiankowany w1285 r., został założony prawdopodobnie 10 lat wcześniej, na wzgórzu u ujścia Gardęgi (Gardei) do Osy. Szybko utracił znaczenie i od 1333 r. był siedzibą wójtostwa. W latach 1410 i 1414 został zajęty przez wojska polskie, ze zniszczeń się już nie podniósł. W 1454 r. został spalony przez wycofujących się Krzyżaków, następnie w czasach polskich do 1590 r. był siedzibą starostów królewskich, później zarządu ekonomii, lecz stan budowli nie był dobry. W 1628 r. część murów wysadzili Szwedzi. Większość zabudowań została rozebrana przez Prusaków po 1772 r., a cegły przeznaczono na budowę Twierdzy Grudziądz.