Nagłówek

__________________________________________________________________________________________________

• Articles: a/an, the and zero article. - zastosowanie przedimków przed rzeczownikami.

►  Staraj się zapamiętać zasady stosowania przedimków, które załączam w pliku pdf Articles_przedimki_kl_8.pdf lub word Articles_Przedimki_kl_8.docx.

Najważniejsze zasady to:

1. Używaj a/an tylko przed rzeczownikami policzalnymi w liczbie pojedynczej, gdy wspominasz o czymś po raz pierwszy
2. Używaj the, gdy masz na myśli konkretną rzecz/rzeczy (często wspomnianą wcześniej).
3. Nie używaj przedimków przed rzeczownikami niepoliczalnymi.

Znalazłam filmik z bardzo przystępnie wytłumaczonymi zasadami stosowania przedimków.

Gorąco polecam: https://youtu.be/MC5i2K0CtJY

Zachęcam do sprawdzenia swoich umiejętności z przedimków (articles):

• 10 pytań: https://wordwall.net/play/2060/009/401
• 40 pytań: https://wordwall.net/play/2047/334/570

_________________________________________________________________________________________________

•  I'm going to help my grandparents.

Konstrukcji "be going to" + bezokolicznik używa się w celu opisu planów, zamierzeń, czyli w odniesieniu do przyszłych wydarzeń.

W konstrukcji tej odmienia się tylko czasownik be:

1. I am going to                                     1. we are going to

2. you are going to                                2. you are going to

3. he/she/it is going to                           3. they are going to

I am going to visit my cousin. - Mam zamiar odwiedzić kuzyna/kuzynkę.

He is going to spend next weekend at home. - On ma zamiar spędzić następny weekend w domu.

Można stosować formy skrócone:

I am = I'm

you are = you're

he is = he's

W zdaniach przeczących wstawiamy not pomiędzy formę czasownika be a going, np.

I'm not going to damage the environment. - Nie mam zamiaru niszczyć środowiska.

Aby zadać pytanie o plany, zamierzenia używamy konstrukcji "be going to" + bezokolicznik.

W zdaniach pytających podmiot znajduje się pomiędzy formą czasownika be a going, np.

Are you going to buy this ring? - Masz zamiar kupić ten pierścionek?

Na pytanie, które zaczyna się od czasownika, odpowiadamy krótko używając formy be:

Yes, I am.        lub: No, I'm not.

Pytania ze słowem pytającym, np. What? Who? When? Where?.. rozpoczynamy od słowa pytającego, a następnie wstawiamy konstrukcję "be going to" z podmiotem po formie be, np.

What is she going to do? - Co ona ma zamiar robić?

Na takie pytania musimy odpowiadac pełnym zdaniem, np.

She is going to buy these  earrings. - Ona ma zamiar kupić te kolczyki.

► Na koniec obejrzyj krótki filmik na temat planów na przyszłość na youtube: https://youtu.be/U8L2m8TeIWA

W fimie mamy zastosowanie konstrukcji be going to i czasu future simple.

___________________________________________________________________________________________________

•  The names of the tableware. 

to zapoznanie z nazwami zastawy stołowej.

Pamiętaj, że rzeczownik knife w liczbie mnogiej ma formę knives!

► Zapoznaj się z nazwami sprzętów kuchennych:

 kitchen_utensils_vocabulary_esl_picture_dictionary_worksheets_for_kids.pdf

► wykonaj ćwiczenia Kitchen_untensils_worksheets.pdf oraz test online na wordwall:

 https://wordwall.net/play/1413/532/303

_________________________________________________________________________________________________

• We mustn't shake hands. - obligation and prohibition.

czyli świat nakazów, zakazów i braku konieczności.

►  Zapamiętaj:

• must + czasownik = musieć coś zrobić (występuje tylko w czasie teraźniejszym), np. We must eat more vegetables. (Musimy jeść więcej warzyw.)
• have to + czasownik = musieć coś zrobić (występuje we wszystkich czasach), np. I have to go. (Muszę już iść.) Sara has to read a book. (Sara musi przeczytać książkę.) We had to write an essay. (Musieliśmy napisać wypracowanie.)
• don't have to + czasownik = nie musieć czegoś robić (występuje we wszystkich czasach), np. We don't have to go to school. (Nie musimy chodzić do szkoły.) Paul didn't have to work. (Paul nie musiał pracować.)
• mustn't + czasownik = nie wolno czegoś robić (tylko czas teraźniejszy), np. You mustn't cheat. (Nie wolno ściągać/oszukiwać.)

_________________________________________________________________________________________________

•  What should I do? (Co powinienem/powinnam zrobić?)

to pytanie o radę i udzielanie porad. 

Gdy chcemy zapytać o radę lub udzielić komuś rady, używamy czasownika should (mieć powinność). Jest to czasownik modalny, który nie zmienia się we wszystkich formach osobowych. Zawsze występuje z nim drugi czasownik w bezokoliczniku (bez to). Wyjątkiem są krótkie odpowiedzi, w których stosujemy tylko czasownik should, np.

Ktoś prosi cię o radę, jak uzyskać lepsze oceny z języka angielskiego. Możesz powiedzieć: You should learn more. (Powinieneś więcej się uczyć.)

KOLEJNOŚĆ WYRAZÓW: PODMIOT (you) + SHOULD + BEZOKOLICZNIK

Udzielasz rady z zaprzeczeniem: You shouldn't go to bed late. (Nie powinieneś chodzić późno spać.)

KOLEJNOŚĆ WYRAZÓW: PODMIOT (you) + SHOULDN'T + BEZOKOLICZNIK

Chcesz zapytać, czy powinieneś/powinnaś uczyć się codziennie: Should I learn every day?

KOLEJNOŚĆ WYRAZÓW: SHOULD + PODMIOT (I) + BEZOKOLICZNIK

Odpowiadasz krótko twierdząco: Yes, you should.

Odpowiadasz krótko przecząco: No, you shouldn't.

_____________________________________________________________________________________________

• One day I will become famous. (Pewnego dnia będę sławny/sławna)

Aby po angielsku wyrażać przyszłość, możemy użyć czasu Future Simple. Jak sama nazwa wskazuje, jest to czas prosty (simple). 

Składa się zawsze z will i bezokolicznika. Forma czasownika will występuje we wszystkich osobach liczby pojedynczej i mnogiej (I, you, he, she, it, we, you, they), np.

I will help you. - Pomogę ci.

You will help me. - Ty pomożesz mi.

He will help her. - On pomoże jej.

We will help them. - My pomożemy im.

Istnieje forma skrócona od will. Zapisuje się ją 'll, np. I'll help you.

Zdania przeczące tworzymy dodając not między will a bezokolicznik, np.

I will not help you. - Nie pomogę ci.

Zamiast will not można zastosować formę skróconą won't, np. I won't help you.

Zdania pytające tworzymy przez inwersję, czyli odwracamy kolejność will i osoby (podmiotu),

np. Will you help me? - Czy mi pomożesz?

Na pierwszym miejscu przed will może być też słowo pytające,

np. When will you help me? - Kiedy mi pomożesz?

Krótkie odpowiedzi na pytania w czasie Future Simple składają się z osoby (podmiotu) i will lub won't,

np. Yes, I will. / No, I won't.

• Future forms: will, be going to, present continuous

1. Obejrzyj filmiki: https://youtu.be/0anZBvnj6LM    https://www.youtube.com/watch?v=xtTFAMF1SUk
2. Wykonaj zadanie online, wejdź na https://wordwall.net/play/918/617/273

____________________________________________________________________________________________

• Past continuous vs past simple.

Czynność, która trwała w czasie zapisz w czasie past continuous (was/were +…ing), a czynność, która ją nagle przerwała, w czasie past simple, np. 

         Mum / watch / TV / when / she / see / me / on the screen / .

         Mum was watching TV when she saw me on the screen.

         Mama oglądała telewizję, gdy zobaczyła mnie na ekranie.

             Oglądanie TV trwało w czasie, a nagle na ekranie pojawiła się córka/pojawił się syn.

Czas past continuous używamy do opisu czynności ciągłej, która trwała w przeszłości,

np. I was watching TV. (oglądałem telewizję).

Jeżeli czynność trwającą w przeszłości przerwała inna czynność, wówczas ta druga czynność jest opisywana w czasie past simple, np.

I was watching TV when the light suddenly went out. (Oglądałem TV, gdy nagle zgasło światło.)

lub:

The light suddenly went out while I was watching TV. (Nagle zgasło światło, podczas gdy oglądałem telewizję.)

Spójnik:

When – wprowadza zwykle zdanie w czasie past simple i oznacza ‘gdy’

While – wprowadza zdanie w czasie past continuous i oznacza ‘podczas gdy’

Obejrzyj filmik na youtube: korki 4 free - past simple vs past continuous (ok. 10 min)

https://www.youtube.com/watch?v=bT-A-xC5qGM

lub na wesoło:

Czasy Past Simple i Past Continuous razem. Jedna czynność przerywa drugą (ok. 4 min)

 https://www.youtube.com/watch?v=xDOOWbY_Cfc

Kto ma ochotę poćwiczyć formy czasu past continuous, polecam grę „O rety, krety!”

Kliknij link https://wordwall.net/play/909/825/699, zaloguj się podając swoje imię i już możesz grać. 

HAVE FUN!

__________________________________________________________________________

• First conditional. 

Czas Future simple będzie nam potrzebny do tworzenia trybu warunkowego.

1st conditional to pierwszy tryb/okres warunkowy. Skoro pierwszy, to są i inne.

Owszem: używa się jeszcze zerowego, drugiego, trzeciego i mieszanych trybów warunkowych.

Co to jest tryb warunkowy?

To zdanie złożone, w którym jedna część odpowiada na pytanie: Pod jakim warunkiem?

np. Zjem kanapkę, jeśli będę głodny/głodna.

 W języku angielskim jeżeli = if (czasem też unless, ale tylko w przeczeniach)

0 conditional

To taki tryb warunkowy, w którym warunek jest oczywisty, regularnie się powtarza, np. Zawsze gdy jestem głodny, jem kanapkę.

Wówczas w języku angielskim w obu zdaniach używamy czasu present simple (Strasznie proste, tylko pamiętajcie o końcówce -s w 3 osobie l. poj.), np.

I eat a sandwich if I am hungry. lub: If I am hungry, I eat a sandwich.

Jeśli zdanie rozpoczniecie od if, to trzeba przed zdaniem nadrzędnym postawić przecinek.

1st conditional

Różni się od okresu zerowego tym, że mówimy o warunku, który zostanie spełniony  z dużym prawdopodobieństwem, czyli 'Zjem kanapkę, gdy będę głodny'.

Używamy tu w zdaniu nadrzędnym czasu Future simple (will/won't) + bezokolicznik, a w zdaniu podrzędnym po if czasu present simple, np. 

I will eat a sandwich if I am hungry.

Przy przeczeniach obowiązuje ten sam czas, np. I won't eat a sandwich if I am not hungry. (Nie zjem kanapki, jeżeli nie będę głodna.)

W pytaniach obowiązuje szyk zdania pytającego, np. Will you eat a sandwich if you are hungry? (Zjesz kanapkę, jeśli będziesz głodny?)

Najważniejsze do zapamiętania: Po if nie może być will! = Po ifie nie ma willa!

► Koniecznie obejrzyj filmik na youtube https://youtu.be/j3QQjVXfqWE

_________________________________________________________________________________________

What would you do if you were the president of Poland? - second conditional

                    (Co zrobiłbyś, gdybyś był prezydentem Polski?)

Przypominam, że

0 conditional - zerowy tryb warunkowy

To taki tryb warunkowy, w którym warunek jest oczywisty, regularnie się powtarza, np. Zawsze gdy jestem głodny, jem kanapkę.

Wówczas w języku angielskim w obu zdaniach używamy czasu present simple (Strasznie proste, tylko pamiętajcie o końcówce -s w 3 osobie l. poj.), np.

I eat a sandwich if I am hungry. lub: If I am hungry, I eat a sandwich.

Jeśli zdanie rozpoczniecie od if, to trzeba przed zdaniem nadrzędnym postawić przecinek.

1st conditional - pierwszy tryb warunkowy

Różni się od okresu zerowego tym, że mówimy o warunku, który zostanie spełniony  z dużym prawdopodobieństwem, czyli 'Zjem kanapkę, gdy będę głodny'.

Używamy tu w zdaniu nadrzędnym czasu Future simple (will/won't) + bezokolicznik, a w zdaniu podrzędnym po if czasu present simple, np. 

I will eat a sandwich if I am hungry.

Przy przeczeniach obowiązuje ten sam czas, np. I won't eat a sandwich if I am not hungry. (Nie zjem kanapki, jeżeli nie będę głodna.)

W pytaniach obowiązuje szyk zdania pytającego, np. Will you eat a sandwich if you are hungry? (Zjesz kanapkę, jeśli będziesz głodny?)

2nd conditional - drugi tryb warunkowy

Jeśli dobrze opanowaliście tworzenie pierwszego trybu warunkowego, to bez problemu zbudujecie zdania w drugim trybie warunkowym. Szyk zdania jest identyczny jak w pozostałych trybach. Jedyna różnica to formy czasowników.

Drugi tryb warunkowy wymaga użycia w zdaniu nadrzędnym would/wouldn't + bezokolicznik, a w zdaniu podrzędnym po spójniku if czasu past simple, np.

I would eat a sandwich if I were hungry.     lub: If I were hungry, I would eat a sandwich.

(Zjadłbym kanapkę, gdybym był głodny.)                                         (Gdybym był głodny, zjadłbym kanapkę.)

2nd conditional wyraża warunek hipotetyczny, tzn. Co byłoby gdyby..?, w większości przypadków nierealny. Może stanowić formę przypuszczenia, życzenia lub potocznie zwanego 'gdybania'.

Ze zdania If I were hungry, I would eat a sandwich wynika, że w tej chwili nie jestem głodny i nie jem kanapki, ale może gdybym zgłodniał, to zjadłbym. 

Co charakterystyczne dla drugiego okresu warunkowego, czasownik be w czasie past simple we wszystkich osobach ma formę were, w przeczeniach weren't. Nie używa się raczej formy was, np.

 If I were president, I would change many things. (Gdybym był prezydentem, zmieniłbym wiele rzeczy.)

W zdaniu przeczącym obecny prezydent może powiedzieć:

If I weren't president, I wouldn't change many things. (Gdybym nie był prezydentem, nie zmieniłbym wielu rzeczy)

Zdanie pytające wymaga przeniesienia operatora przed podmiot:

What would you change if you were the president of Poland? (Co zmieniłbys, gdybyś był prezydentem Polski?)

Gorąco polecam filmiki z Rock your English. Każdy z nich trwa 10:47 min.: 

Pierwszy film dotyczy trybów warunkowych 0 i 1, a drugi trybu 1 i 2.

________________________________________________________________________________________

Reported speech. - mowa zależna. 

Mowę zależną stosujemy, gdy chcemy przytoczyć czyjąś wypowiedź bez użycia cudzysłowu.

Mowa niezależna: "Co robisz?" → Mowa zależna: Kasia zapytała mnie, co (ja) robię.

Mowa zależna to po angielsku reported speech.

Obowiązuje w niej następstwo czasów, czyli zasada "o jeden czas w dół":

present simple → past simple

np. "I go to school." → He said he went to school.

present continuous → past continuous

np. "We are speaking English now."→ They said they were speaking English then.

past simple, present perfect → past perfect

np. "Sara ate a sandwich." → My friend said that Sara had eaten a sandwich.

future simple → would + czasownik

np. "I will be famous." → She said she would be famous.

Oprócz zmiany czasów w mowie zależnej obowiązuje zmiana zaimków (np. I na he/she), określeń czasu i miejsca ⇒ patrz: tabela w podręczniku na s. 167.

Pytania w mowie zależnej tworzymy na dwa sposoby:

1. Jeśli w mowie niezależnej nie ma słowa pytającego, to przy zamianie na mowę zależną dodajemy spójnik if, np. "Have you read this book?" (Czy przeczytałeś tę książkę?) → My teacher asked me if I had read that book. (Mój nauczyciel zapytał mnie, czy przeczytałem tamtą książkę)
2.  Jeśli w pytaniu w mowie niezależnej jest słowo pytające, to przy zamianie na mowę zależną zostawiamy zaimek pytający, np. "Where are you going?"  (Dokąd idziesz?) → They wanted to know where I was going. (Oni chcieli wiedzieć, dokąd idę.) Oczywiście obowiązuje tu szyk zdania podrzędnego, który poznaliście w pytaniach pośrednich (Indirect questions).

Znalazłam kilka filmików, które pomogą Wam zrozumieć mowę zależną - reported speech. 

•  https://youtu.be/rcxytsa8CbI
• https://youtu.be/ZGdt9apUpqg 
•  https://youtu.be/DaDYIx_cQYE 

__________________________________________________________________________________________________

• Verb patterns.  - konstrukcje czasownikowe

czyli takie zdania proste, w których występuje więcej niż jeden czasownik

Konstrukcje czasownikowe możemy podzielić na 3 grupy:

Czasowniki z to + bezokolicznik:

• aby wyrazić cel, jako odpowiednik polskiego aby, żeby, np. We went to the disco to have some fun.
• po większości czasowników oznaczających wolę, zamiar, decyzję, takich jak: want, would like, choose, plan, mean, decide, np. She would like to write a book next year.
• po takich czasownikach jak: agree, promise, offer, manage, np. My sister offered to help me.
• po czasownikach, które wymagają dopełnienia (komu/czemu? kogo/co?): tell, ask, expect, advise, np. She asked us to come to her performance.

Czasownik + bezokolicznik bez to:

• po czasownikach modalnych can/could, must, should, may/might np. I must learn English.       

(UWAGA: zamienniki czasowników modalnych, np. have to, be able to jak widać zawsze łaczą się z to + bezokolicznik)

Czasowniki + forma czasownika zakończona na -ing:

• po czasownikach wyrażających uczucia, emocje, ogólne preferencje jak: like, love, enjoy, hate, (not) mind, prefer, np. We don't mind singing in front of lots of people.
• po wyrażeniach z przyimkiem, jak be good at, be bad at, be keen on, be fond of, be sorry for, be interested in, np. He is good at swimming.
• po czasownikach wymagających zastosowania przyimka, jak: thank for, think of, prepare for, dream of/about, agree with, laugh at, look forward to, inform of/about, ask about/for, np. I'm dreaming of travelling around the world.

testu online: https://wordwall.net/play/954/053/4686

__________________________________________________________________________________________________

•  Direct and indirect questions (informal and formal language)

Zadawanie pytań bezpośrednich i pośrednich, a przy okazji kulturalnego zachowania się w języku angielskim. Podobnie jak w języku polskim, mogę zapytać na ulicy nieznajomą osobę:

Jak dotrę do muzeum? - How do I get to the museum? (pytanie bezpośrednie - direct question)

lub

Czy mógłby mi pan / mogłaby mi pani powiedzieć, jak dotrę do muzeum? - Could you tell me how I get to the museum?

Ta druga wersja (pytanie pośrednie - indirect question) jest oczywiście grzeczniejsza.

Język angielski w takich sytuacjach wymaga zastosowania szyku zdania prostego, czyli trzeba zapomnieć o operatorach (do/does/did), a pamiętać o końcówkach osobowych (-s w 3 os. l.poj. present simple), tak jak w zdaniach oznajmujących, np. What time does the bus to London leave? zamienimy na Could you tell me what time the bus to London leaves?

Słowo pytające pozostaje na początku pytania pośredniego zaraz po części wprowadzającej, np. Could you tell me...

The bus to London jest podmiotem. W pytaniu bezpośrednim znajduje się po operatorze (czasowniku osobowym), a w pytaniu pośrednim przed czasownikiem osobowym.

Orzeczenie w pytaniu bezpośrednim składa się z operatora does i bezokolicznika (czas present simple), a w pytaniu pośrednim mamy tylko formę osobową czasownika leave (the bus to London to it, czyli czasownik w 3 os. l.poj.)

Jeśli w pytaniu bezpośrednim nie ma słowa pytającego (pytanie alternatywne, na które odpowiadamy tak lub nie), to w pytaniu pośrednim wstawiamy na początku if (czasem whether), np.

Will you come to my party? - Czy przyjdziesz na moją imprezę? (czas future simple)

Can you tell me if you will come to my party? - Czy możesz mi powiedzieć, czy przyjdziesz na moją imprezę?

Po if, jak w każdym pytaniu pośrednim, obowiązuje szyk zdania prostego, tzn. podmiot (tu mamy you) znajduje się przed orzeczeniem.

______________________________________________________________________________________________________

• Past perfect. - czas zaprzeszły

► Obejrzyj koniecznie film na temat czasu Past Perfect: https://youtu.be/CIEYdHkI5ZU

► Przeczytaj poniższą informację:Bardzo często czas Past Perfect jest nazywany czasem zaprzeszłym. Konstrukcja jest podobna do czasu Present Perfect. Mianowicie, operatorem jest had, taki sam dla wszystkich osób, zarówno w liczbie pojedynczej jak i mnogiej. Czasownik główny wymaga formy Past Participle (III forma z tabelki czasowników nieregularnych lub końcówka –ed w przypadku czasowników regularnych), np.

1. I had broken my leg.  
2. My sister had done the shopping.
3. We had written an essay.

Pytania tworzymy poprzez inwersję tj. przestawienie had przed podmiot z zachowaniem formy Past Participle.

1. W przeczeniu dodajemy not po operatorze: had not / hadn’t i zachowujemy III formę czasownika.

2.  What had you done before you visited me? (Co robiłeś zanim mnie odwiedziłeś?)
3.  We hadn't seen that movie by the time we went to the cinema with them.

              (Nie widzieliśmy tego filmu zanim poszliśmy z nimi do kina)

Czas Past Perfect w zdaniach złożonych prawie zawsze występuje z czasem przeszłym prostym Past Simple.

Gdy stosujemy określniki czasu warto zapamiętać, po których występuje czas zaprzeszły Past Perfect, a po których czas przeszły prosty Past Simple.

PAST SIMPLE

when – gdy / kiedy

before – zanim

by the time – zanim

PAST PERFECT

after – po

until – aż do

► test na użycie czasów Past Perfect i Past Simple: https://wordwall.net/play/1394/213/219

________________________________________________________________________________________________________

• Comparison of adjectives and adverbs.

Obejrzyjcie filmik o stopniowaniu: 

________________________________________________________________________________________________________